ZIELONOGÓRSKIE KRÓTKOFALARSTWO wczoraj i dziś
Autor: Krzysztof SQ3JPD, data: 1 grudnia 2015 r.W dniu 18 listopada 2015r w Muzeum Ziemii Lubuskiej owtarto wystawę "Krótkofalarstwo Zielonogórskie wczoraj i dziś". Na wystawie prezentowane są dokumenty archiwalne i pamiątkowe z początku rozwoju krótkofalastwa w Zielonej Górze pochodzą głównie z już nieistniejącego klubu SP3KBJ, w którym koncentrowało się nasze "życie na falach eteru".
Wystawa jest próbą ukazania historii amatorskiej służby radiowej w Zielonej Górze.
O wystawie
Wystawa zorganizowana została przez Przemka SP3FAR.Na wystawie można obejrzeć też zabytkowe eksponaty z kolekcji kolegów SP3GAX, SP3BNC, SP3FAR, SP3AMO, SP3AZO, SP3SBK oraz SP3NYX.
Wystawę można zwiedzać:
w środy, czwartki i piątki w godzinach 11.00-17.00-tej
w soboty 10.00-15.00 tej, w niedzielę 10.00 - 16.00 tej.
Wystawa będzie czynna do 03.01.2016r.
Zaprezentowane zostały odbiorniki i nadajniki starego typu, w większości skonstruowane przez samych krótkofalowców, ale i nowoczesne transceivery oraz anteny, radiostacje itp.
Do najciekawszych eksponatów należą m.in.: zabytkowe radio "Marconi", zestaw amatorskiej telewizji, która działa na paśmie 1,2 GHz czy zestaw do emisji RTTY, wykonany przez jednego z zielonogórskich pasjonatów krótkofalarstwa.
Przedstawione zostaną także sylwetki Lubuszan związanych z tym hobby, którzy na potrzeby wystawy dostarczyli swój sprzęt, trofea, dyplomy z zawodów oraz inne pamiątki.
Wystawie towarzyszy ekspozycja wyposażenia klubu SP3PJE jako formacji obrony cywilnej oraz "Antena/Tranceiver unit" służąca jo komunikacji z Inmarsat c, zaprezentowana przez firmę Hertz Systems Ltd. Sp. z o.o."
(ONET)
Fotoreportaż
SP3KBJ - trochę historii
Zielonogórski Radioklub Ligi Ochrony Kraju SP3KBJ powstał we wrześniu 1951 roku. Inicjatorami jego utworzenia i pierwszymi jego działaczami byli: inż. Priwew, ob. Pufke, Józef Knast, Ryszard Kowalski oraz Zenon Czerechowicz, który był pierwszym wykładowcą na kursach radiowo-elektrycznych. W kolejnych latach Radioklub otrzymał pomieszczenie przy ulicy Dąbrówki i wyposażenie (radiostacje, transceivery i odbiornik), co pozwoliło na rozwinięcie działalności szkoleniowej i krótkofalarskiej. Już w lipcu 1954 roku startując w Międzynarodowych Zawodach UKF pod nazwą "Polny Dzień", zielonogórska radiostacja SP3UAB zajęła pierwsze miejsce, nawiązując z wysokości Szrenicy 145 łączności międzynarodowych w ciągu 28 godzin pracy.
Z każdym następnym rokiem do klubu wstępowali nowi członkowie, zwiększała się ilość sprzętu, rosła liczba szkolonej młodzieży. Do najaktywniejszych w tamtym czasie działaczy należeli: Czesław Łuniewicz, Bronisław Antkowiak, Jan Krukowski oraz Włodzimierz Kotarski. Pod koniec 1956 roku Radioklub otrzymał nowe pomieszczenie przy ulicy K. Lisowskiego. Z garstki osób rozpoczynających działalność w 1951 roku, klub rozrósł się do rozmiarów prężnej i aktywnej organizacji z 164 członkami w 1971 roku.
W czasie swej działalności klub szkolił chętnych na kursach specjalistycznych z zakresu radiotelewizji, radiomechaniki, radiooperatorstwa oraz krótkofalarstwa. Radiostacja klubowa nawiązała kilkadziesiąt tysięcy łączności z wieloma krajami świata, m.in. Australią, Wenezuelą, Etiopią, Japonią. Z klubu wywodzi się szereg znakomitych sportowców łączności, m.in. A. Kotkowiak - Mistrz Polski w wieloboju łączności czy J. Pawlak - wieloletni reprezentant klubu na zawodach ogólnopolskich i międzynarodowych.
Obok działalności sportowej, radiostacja klubowa brała udział w kilkunastu akcjach ratunkowych, w których w kilku przypadkach przyczyniła się do uratowania życia ludzkiego. Tu wyróżnili się operatorzy: F. Król, J. Mularski oraz R. Sawicki.
Dzień 3 marca 1980 roku uznaje się za początek emisji cyfrowych. Właśnie wtedy grupa krótkofalowców z Zielonej Góry w trakcie obchodów 50-lecia PZK nawiązała łączność SSTV. Tu należy wspomnieć o zasługach Juliusza Schmita SP3AUZ, Stanisława Rudzkiego SP3LPL, Marka Bursztyna SP3LPM i inż. Grzegorza Cierniocha, ówczesnego kierownika zielonogórskiego nadajnika TV. Z Winnego Grodu pochodzą także pierwsze monitory z lampą o długiej poświacie KST1 i KST2. W tym samym czasie Bartosz Pastuszak SP3CAI z Gorzowa Wlkp. pracował nad adaptacją dalekopisu RTF 51 do potrzeb amatorskich i budował modem do pracy na RTTY. Uwieńczeniem miesięcy pracy była pierwsza łączność przeprowadzona 23 grudnia 1980 roku ze stacją OZ1BWR.
Amatorskie radio wniosło znaczący wkład w rozwój takich nauk, jak projektowanie, przemysł i usługi socjalne. Ekonomiczne i społeczne korzyści wyniesione z badań operatorów amatorskich radiostacji stworzyły nowe gałęzie przemysłu, spowodowały finansowe oszczędności, przyczyniły się do łączenia narodów i uratowania wielu ludzkich istnień. W czasie powodzi w Polsce w 1997 i 2010 roku, podczas kataklizmów wywołanych tsunami w Azji, w Australii i w Japonii krótkofalowcy służyli bezinteresowną pomocą, gdyż profesjonalne służby zawiodły lub miały ogromne problemy.
Powrót
SP EmCom Łączność Kryzysowa PZK
